فرهنگ مورثی شدن وظائف و مسئولیت ها
در تازه ترین اخبار وطنی خویش اطلاع یافتیم که محترم صلاح الدین ربانی فرزند شهید استاد برهان الدین ربانی "رئیس پیشین شورای صلح " بجای آن شهید در مقام سابقۀ پدرش منصوب گردیدند.
این تقرر و تنصیب عجالتا مارا بیاد دِه و قریه و زمانهای سابقه ( دوره های مَلِکی و شاهی های ارثی ) میندازد که هرگاه رئیس خانوادۀ از دنیا میرفت، فرزند بزرگ خانواده بدون هیچ دغدغۀ بجای پدر تکیه میزد. این فرهنگ شوم که بجای شائسته سالاری در جوامع نارسیده و عقب مانده در گوشه هایی از دنیا تا هنوزهم پا بر جا است ، در کشور ما نیز با وجود دعوای شائسته سالاری، این فرهنگ پوسیده در راه نوده زدن دوباره قرار دارد.
مرکز تصمیم گیری در کشور ما که زیر این عنوان ( شائسته سالاری ) وقت و ناوقت بخود میبالد، با مورثی ساختن این مقام خطیر و حساس دست به یک کار ( بگمان ما) نا شائستی زده و رسم ناپسندی را خواسته زنده سازد.
ما با شخصیت آقای ربانی فرزند کدام خلافی نداریم ، شخصیت شان شاید بدون کدام عیبی باشد که سبب طعنه بر اوشان باشد، ولی مکانت و اهمیت این پُست و این مقام خیلی بلند تر از بعضی مصلحت اندیشی های کوتاه نظرانۀ است که چنین کاری را سبب شده است.
استاد برهان الدین شهید بدون شک با آن بزرگی و دید ژرف همراه با تجربه و عمق تاریخی که در بخشهای سیاست و اجتماع وشناخت کامل از ساختار های اجتماعی ما داشتند، و با آن دانش و حوصله خستگی ناپذیری که از ایشان دیده میشد بدون شک شخصیت فرازنده و مناسب در این پُست بودند ، اما این همه صفات نیک ایشان را که با عمری از زحمت و تجربه بدست آورده بودند نمیشود به فرزندشان نقل داد چون صفات متذکره کسب کردنی است نه موروثی .
جامعه ما خالی از افراد اندیشمند و دانشمند همراه با اخلاص و دور نگری نبوده تا ما دست به شیوۀ بریم که در آن نتوان هدف مطلوب خویش را نشانه درست گرفت.
این اقدام نظام حاکم در افغانستان انحرافی بسیطی خواهد بود که سرانجام بمرور زمان مردم و سرنوشت مارا فرسنگها از راه راست فاصله خواهند داد. بعد از این هرکه از جای بدر شد با استناد به این پیشینه غلط میخواهد جای پدر و ولی نعمت خویش را بگیرد، در اینجا دیگر افراد مطرح بحث خواهد بود نه کار دانی و ظرفیت های کاری افراد، روابط قبل از ضوابط قرار خواهند گرفت . این شیوۀ نادرست را ما بصورت خیلی گستردۀ آن در تاریخ قریب کشور خویش بشکل زشت آن تجربه کرده ایم و نتیجۀ بد آن در ذهن اکثریت مردم ما تا هنوز باقی است. پس چه عاملی سبب میشود که باز هم بهمان راهی رویم که زهر انرا قبل از دیدن در جای دیگری خود چشیده ایم.
بنظر ما بهتر این بود که رهبری این مقام حساس به فرد دیگری که متناسب با ظرفیت مقام مذکور بود داده میشد و اگر مصلحتی را در حضور آقای ربانی فرزند در این پروژه مد نظر داشتند ، میشد تا ایشان را در سطح پائین تری در ماشین کُند رو صلح بین الافغانی قرار دهند، و چه خوب گفته اند که :
یک سر ( کاري ) صد سر را جمع خواهد کرد اما صد سر( ناکار ) یک سر را هم جمع نخواهد کرد.