گل سوسن محمدعارف يوسفی   برو باد صبا یکبار به سویش ز درد و حسرت من باز بگویش به گرد قامتش زن چرخ بار بار پریشان کن چو من هر تار مویش ببر لب های زرد و خشک من را بزن بوسه هزاران بار به رویش سپس گو سوسنم را گلشنم را که هستم من[…]

فصل نوین محمدعارف يوسفی   این غم و اندوه کند دل را حزین مصیبت های فراوان در کمین نیست عجب دل شکوه ازسوختن کند سینه دارد چون نوای آتشین رشتهء انسانیت ریخت چون به هم نی امان مانده به دنیا نی امین ظالم اینجاست بی حساب و بیشمار سفله گان را این یکی سفله ترین[…]

بمـنا سـبت مولـود خجـسته ی سرورکا ئینا ت مـحـــــــــــمـد ص محمد اصغر(عبادی) محــمد إ ا ي حــبـیـب ذ ا ت یـزد ا ن —- محـــــمد إ بــا د فـد ا یـت جـا ن مـا یــا ن محــمد إ ا ي چـــرا غ روشــن حــــق —- مـــنــورا زتــو ، شـــهـروهــــــم بیـا بـا ن محــمد إ ا[…]

مـرگِ ا نـسـا نیـت محـمـد ا صـغـر (عبادی)   گل لا لـه بـه د شت روئیــد ، ا مـــا —- بـــد یــد م د ا غـهــا یــش بیـش گـشتـه   نـد ا رد تـا زه گی هــا ي گـذ شــته —- کمی بـد رنگ زچــند سا ل پیش گـشتـه   نمی خـوا هــد کسی رویـش[…]

    برای شنيدن آهنگ وليدجان همرازلطفاً دکمه ذيل راکليک کنيد     مبارک مبارک مبارک مبارک، نوروزتان مبارک مبارک مبارک، هموطنان مبارک مبارک مبارک، دورزمان مبارک   بها ر ا مسال ما، بها ر زيبا بود سال خوشی وشادی، اميد دلها بود بجای دود وبارود، بارش گلها بود سروروشادی به قلب همه پيدا بود[…]

جلوه بهار اگرچه گل نـوخیـــز ز نـــوای بـــهــارم امید مـهر روزگـــار و رویــای بـهــارم دل فشردم به ســوی صــحــرای آشــنـا تا به عقل و عمل گیـرم نــدای بــهــارم به جهد و همت دهقان و فکـر دانـشــور چه جلوه یافتم در نقش صـحرای بـهارم ز جور و قهر زمستان،دمید بـــار دگــر سبزه و لاله بر دامن[…]

هــجــران تا بكى رنج برم از غم هجران آخر چند بينم همه شب خواب پريشان آخر تا كه اين فرقت ياران بكشد آه و فغان مرغ د ل از قفس سينۀ سوزان آخر باچنين وضع ندانم كه چه سان خواهم كرد من غم د يده و شبها ى زمستان آخر اى خدا! رحم بمن كن[…]

درد وطن جان وطنم جان وطنم جان وطنم جان خا نۀ و يرا نۀ ا فغا ن و طنم جان ای وطن جان وجانان هستی ای وطن نور چشمان هستی جان هستی، جان هستی، جان هستی مادر ملت افغان هستی وطنم زا ر و پريشا ن شد ی بودی گلزار و تو ويرا ن شدی[…]

سـرود سـبز ايـمان سرود سبز ا يما ن ميسرا يم به چشم مردگان جان ميسرا يم بسى از وا ژه ها ى نا ب توحيد به نام پا ك رحما ن ميسرا يم غزلها ى كه دارد رنگ وحدت براى نسل ا فغا ن ميسرا يم به گو ش دشمنا ن د ين و ميهن[…]

  ياد وطن بيا تو بلبلم که ياد وطن د ر کارا ست — ببين که همو طنان جمله خسته وزاراست فضائ مجلس عشاق وطن مست بکن — چرا که چهره ها به ياد وطن بيماراست تو بلبلی که در بهارو فصل گل خوانی — ولی بها ر ز کا شا نهء ما بيزا ر[…]

رجوع به صفحۀ اصلی اشعار دری

نالۀ مجاهد   برای شنيدن اين شعر لطفاً دکمۀ ذيل راکليک کنيد     ديروز غم و آ فت بيگا نه مرا سوخت امروز غم و آ فت همخا نه مرا سوخت هرگز نکنم شکوه ز بيگانۀ راهم افسوس برآن چهره که دوستانه مرا سوخت با آنکه چشيدم همه دشواریئ منزل بعد از سفر عشق[…]

    وحشی ترين عسکردنيا     ای که جفای تو به هرجا بود ای که ادای تو شررزا بود لشکر تو لشکر گمراه بود وحشی ترين عسکردنيا بود   پرچم آزادی به دستان شان ماتم وبربادی به دامان شان باعث ويرا نئ هرجا بود وحشی ترين عسکردنيا بود   بی خبر از عزت قرآن[…]

      حال دل چو ن کناره مير و ی ز سر را ه ام — هموطن تو نگفتی چه است گناه ام ا هل خا نۀ و ا حد چنين نبا شد — من چه کرد ه ام که لا ئق سزا ام منصفا نه بيا حا ل د ل بگو ئيم —[…]

  درسِ هندسه     نورالله وثوق سازِ همسایه الا یا  شوخِ   طنّازِ  هوسباز مشوباسازِ همسایه همآ واز سرودِ سردِ سرما را مده سر دلِ   آوارۀِ   ما  را    مینداز …………….. سرقفلی میانِ   هرچه   دلبر  نازِ نازی گرفتی   شهرِ دلهارا به بازی من  و  سرقفلی مُهرِ لبانت بده امری که[…]

  بســم الله  الرحمــن الرحیـــم   عفاف وپاکدامنی زینت  زن ومرد است   محمد عزیز عزیزی   آنان که تن برهنه کرده وخـود برملاکنند شرم وحیـــا وعفت خـــــود زیر پـــا کنند   با کار زشت خلق خدارا به گمـــــرهی وادار  کرده ، ازرۀ خالق جـــــــدا کنند   بر قلب تار مردم بیمــــار هر کجـــا صد[…]

  نفرتِ سَیّار به اموزگارانِ سرافرازِ دیارم   نورالله وثوق   گردتباشیر    دلت   را بسته کردی بادل شیر       زدی بادانشت بر فرق  شمشیر        درین   میدان  سوای شیرمادر     ننوشیدی  مگر  گرد  تباشیر  …………………………….. جرجرِ رگبار هوس در  کوچه  وبازارجاریست   به جانِ  ضَجَّه هایِ زارجاریست به سویِ   صبحِ  سرشارِ محبت جنو نِ   جرجرِ  رگبارجاریست …………. قعرِغارت  ستون   قعرِ[…]

  خیا با نی   خالد عـمر (اعـظمی)   کودک (شوخ) به هر سو که دوید، هیچ همبازی نیافت. کودکان دگر از وی ،همگی دور شدند، چونکه او، طفل (خیابانی) بود.   پدر جانبازش بهر آزادیی میهن جان داد،                                  یادش نیست. آتـش راکـت و خـمپاره وبـم خواهر و مادر او را کشتند،                             هم[…]